Het is de natte droom van elke startup. Je lanceert de eerste versie van je app en vervolgens staat de telefoon roodgloeiend vanwege journalisten die er het fijne van willen weten. Cameraploegen lopen de deur plat voor interviews en praktisch elke site besteedt er een berichtje van. Het gebeurde Sven ten Hove, van de startup Moetikrennen. Met de lancering van hun mobiele app waren ze in één klap landelijk nieuws. Hoe krijg je zoiets voor elkaar?
Ja of nee?
De app Moetikrennen ging op 7 april live en geeft reisadvies voor het openbaar vervoer, maar dan met een iets andere invalshoek. Zodra de gebruiker zijn eindbestemming ingeeft, geeft de app – de naam zegt het al een beetje – aan of hij moet rennen om de trein of bus te halen. Een simpel ‘ja’ of ‘nee’ is alles wat je in de eerste instantie te zien krijgt. Omdat dat in de eerste instantie ook alles is wat je moet weten.
Communication and Multimedia Design
Het idee kwam tijdens de studie. Mede-oprichter Sven ten Hove: “Wij studeerden Communication and Multimedia Design aan de HvA. Het project is hier ook begonnen. We kregen supertoffe reacties en wonnen vervolgens verschillende prijzen.” Zeker na het winnen van de Spinawards wisten ze zeker: deze app moet er komen. “Zo zijn we in contact gekomen met een aantal bedrijven en mensen die ons wisten te ondersteunen tijdens dit traject.” De studenten investeerden zelf in het project, maar vonden ook financiële hulp van investeerder Brian Hirman. Ook de NS hielp het project werkelijkheid worden. Als ‘founding partner’ gaven ze de startup toegang tot hun netwerk en zorgden dat de ‘Geen haast korting’ geïmplementeerd werd: reizigers die niet hoeven te rennen kunnen via de app korting krijgen bij winkels op het station. Smullers was de eerste met een aanbieding.
Het geheim
Maar hoe krijgt een groepje studenten het voor elkaar om landelijk nieuws te worden? Wat is het geheim? “Geen geheim’, aldus ten Hove. “We zijn in al onze communicatie gewoon heel dicht bij onszelf en bij het idee gebleven. Naast dat wij het een goed idee vinden is het ook ludiek. In onze communicatie naar de pers lieten we dit ook de boventoon zijn. We keken goed waar we op konden ‘leunen’. Wij, 4 oud-studenten konden erg leunen op de gun-factor. We hebben zelf onze spaarcenten in het idee gestopt en wilden er graag voor zorgen dat meer mensen dan alleen onze moeders de applicatie gingen gebruiken. Dit hebben we letterlijk zo gevraagd.” De aanpak bleek succesvol. “We hadden zeker wat aandacht verwacht, maar de gekte die wij hebben meegemaakt afgelopen tijd niet”, geeft Ten Hove toe. “We konden zelf niet meer bijhouden waar we allemaal terecht kwamen. Zo ontvingen we via Whatsapp het filmpje dat we in DWDD werden genoemd. Dan krijg je toch wel kippenvel.”
Een beetje geluk
Geluk speelde een rol, maar Moetikrennen liet niet alles aan het toeval over. Een ingang bij Dagblad Metro hielp voor het eerste berichtje. Toch kwam de aandacht daarna niet vanzelf. Een gouden tip is er niet, maar Ten Hove maakt geen geheim van zijn tactiek: “Mail niet alleen DWDD en Telegraaf. Gek genoeg hoor ik dit vaak, dat alleen de grote media worden benaderd. Kies een klein aantal kranten en blogs waar je echt heel graag in wil staan, omdat je zeker weet dat de doelgroep zich daar bevindt. Zorg dat je daar de juiste ingang hebt, mail dus geen [email protected] of [email protected] Deze manier kost tijd en je moet veel rondvragen. Maar het is de moeite waard.”
40.000 downloads
En zo ging het nieuws over de app van een gratis dagblad , via een serie nieuwssites nog dezelfde dag naar de grote omroepen op tv en radio en de grote dagbladen van Nederland. Het legt Moetikrennen geen windeieren. Na twee weken stond de teller al op 40.000 downloads van de iOS en Android app. Als er iets is bereikt, dan is het wel dat de mensen achter de startup door alle aandacht tot op het bot gemotiveerd zijn: “We zijn direct verder gegaan met de ontwikkeling van de app, we hebben een aantal bugs weggepoetst en update gelanceerd. Daarnaast zijn we in het geheim bezig met een aantal super toffe samenwerkingen, maar nog niks concreets. Dit is wederom weer een spannende weg, waar niks van zelf gaat.”
